تاریخچه ساعت مچی

ساعت یکی از قدیمی ترین اختراع بشر است که نیاز اندازه گیری مداوم فواصل زمانی کوتاه‌تر از واحدهای طبیعی یعنی: (روز، ماه و سال) را برطرف می‌کند. ساعت یک وسیله برای اندازه گیری، نشان دادن و نگهداری زمان می‌باشد.

‌نظرات متعددی درباره اولین تمدنی که توانست زمان را اندازه گیری کند وجود دارد، بعضی‌ها معتقدند که هندی‌ها، برخی دیگر می‌گویند بابلی‌ها، یونانی‌ها، مصری‌ها و…. اما به خوبی می‌دانیم که ۵۰۰۰ تا ۶۰۰۰ سال پیش تمدن‌های بزرگ در آسیای میانه و شمال آفریقا برای تکمیل تقویم خود و همچنین برای اندازه گیری زمان شروع به ساختن ساعت کردند.

ساعت با فرم نوین 24 ساعتی حداقل از قرن پانزدهم مورد استفاده بوده است؛ حدود شش قرن قبل از میلاد، بابلی ها «در عصر امپراطوری دوم» چند مورد ابداعی از خود به جای گذاشته اند که امروزه نیز مورد استفاده کلیه کشور هاست. مرسوم داشتن هفت روز هفته و تعیین عدد پایه 60 برای ساعت، از یادگارهای بابلی ها بشمار می رود. بابلی ها عقیده داشتند چون عدد 60 به اعداد 1، 2، 3، 5، 6، 10، 15، 20، 30 قابل تقسیم است. لذا، این عدد را پایه در نظر گرفته و مبنای تقسیم بندی ساعت قرار دادند. همچنین تقسیم بندی دایره به 360 درجه «مضربی از 60» از کارهای بابلی ها می باشد.

صنعت ساعت مچی در گذر زمان

ساعت مچی خصوصا در ابتدای اختراع بروی دست بسته نمی شد، برخی اوقات داخل جیب قرار گرفته یا به زنجیر مخصوص آویزان می شدند. امروزه اجزای تشکیل دهنده ساعتهای مچی تقریبا یک جور بوده و صرفا مدل، جنس و استایل آنها متفاوت می باشند، ساعت مچی در گذر زمان به نحوه چشم گیری تغییر طراحی داده و همچنان این روند ادامه دارد. ساعت های مچی بزرگ و سنگین مکانیکی اولیه تبدیل به مدل های کوچک و باریک مورد پسند خانم ها تبدیل شده و سپس به عنوان وسیله مطلوب هوانوردان و نظامیان تغییر کاربری دادند. ساعت مچی صرفا یک ابزار نبوده و امروزه به عنوان زیور آلات، جواهرات نیز استفاده شده و جزو جدا ناپذیر پوشش فَشن (مُد روز) می باشند.

ساعتها در گذشته بسیار متفاوت بوده و تغییرات بسیار زیادی داشته اند، اجزایی که ناچیز پنداشته می شوند مانند عقربه دقیقه شمار، ساده به دست نیامده و در گذشته متداول نبودند. در اینفوگرافیک زیر تاریخچه ساعتهای مچی و تغییرات آن را مرور می کنیم.

در مطلب بعدی به معرفی ساعتهای هوشمند و تاریخچه آنها خواهیم پرداخت.